Zachowanie i rozwijanie dziedzictwa naturalnego i kulturowego

Wspólne dziedzictwo kulturowe i naturalne jest ważną podstawą trwałego i zrównoważonego rozwoju obszaru wsparcia. Różnorodne krajobrazy przyrodnicze i bogactwo dziedzictwa kulturowego oraz ich transgraniczny rozwój to nie tylko szansa dla turystyki, lecz również sposób osiągania dobrego stanu środowiska naturalnego, które stanowi o wysokiej jakości życia. Poza tym wspólne dziedzictwo naturalne spełnia funkcje związane z budową tożsamości mieszkańców regionu.

Rozwój wspólnego dziedzictwa kulturowego i naturalnego musi więc odbywać się w sposób staranny tak, aby nie stanowił on zagrożenia dla wyjątkowości tego obszaru. Dlatego wymagane jest zintegrowane podejście i uwzględnienie w równym stopniu aspektów rozwoju jak i ochrony.
Dlatego też Program Współpracy odnosi się do

• poprawy transgranicznej dostępności wspólnego dziedzictwa kulturowego i naturalnego oraz
• intensyfikacji transgranicznej współpracy w zakresie ochrony klimatu, biotopów i gatunków.

Zachowanie i poprawa jakości środowiska oraz wspólnego dziedzictwa kulturowego i naturalnego obszaru wsparcia z jednej strony, a z drugiej strony ich transgraniczne wykorzystanie na rzecz mieszkańców i gości regionu warunkują i uzupełniają się wzajemnie. Wspólnie przyczyniają się do wzrostu jakości życia mieszkańców obszaru wsparcia i stanowią o jego atrakcyjności dla gości i inwestorów z innych regionów.

Cele szczegółowe

1. Wzrost atrakcyjności wspólnego dziedzictwa naturalnego i kulturowego

Program Współpracy stawia sobie dlatego jako cel wspólne, staranne rozwijanie dziedzictwa kulturowego i naturalnego, jak też powiązanie istniejących miejsc dziedzictwa naturalnego i kulturowego. Cel ten można osiągnąć na przykład poprzez powiązanie ze sobą infrastruktury turystycznej szlaków zwiększenie ich stopnia transgranicznej znajomości i wykorzystanie wspólnej oferty skierowanej zarówno do mieszkańców pogranicza jak i jego gości.

Oczekiwane rezultaty

• Oferta powiązana transgranicznie
• Lepsza oferta m.in. poprzez wielojęzyczność i zoptymalizowany sposób zwracania się do poszczególnych grup docelowych

2. Wspólne utrzymanie i rozwój bioróżnorodności

Utrzymanie i rozwój bioróżnorodności przyczynia się do poprawy atrakcyjności obszaru wsparcia jako przestrzeni życiowej zarówno dla ludzi, jak również dla zwierząt i roślin. Współpraca transgraniczna umożliwia rozwiązywanie wielu wyzwań ochrony środowiska i zagospodarowania zasobów naturalnych w sposób szczególnie skuteczny.

Współpraca transgraniczna umożliwia wykorzystanie różnych doświadczeń związanych z zagospodarowywaniem zasobów przyrodniczych i usprawnienie usług ekosystemowych.

Oczekiwane rezultaty

• Lepsza ochrona występujących transgranicznie gatunków bądź biotopów 

• Ochrona zasobów środowiska naturalnego